یکی از زمینه های کار در زبان تاتی که تا به امروز کمتر مورد استقبال محققان قرار گرفته و غور و تفحصی اندک در آن رسیده همانا گسترة فنی و زبانشناسی است به ویژه در دو عنوان
((دستور)) و ((رسم الخط)) .
جز کار منو گرافیک آل احمد در ابراهیم آباد و سگزآباد، تاتی و هرزنی کارنگ، نوعی بازخوانی تطبیقی از لغات تاتی توسط عبدلی در فرهنگ تاتی و تالشی ، دستور زبان تاتی نوشته
نگارنده و چند نوشته دیگر سراغ نداریم.
رسالت عمده ای که گاه از سوی تعدادی از قلم به دستان یا علاقه مندان عنوان می شود احیاء و حفظ تاتی، حداقل در جامعة جغرافیایی فعلی، است. که متأسفانه با چنین کار اندکی
نمی توان به آن هدف دست یافت. حفظ و گسترش یک زبان میسر نیست مگر با غنی کردن ادبیات، لغات و افزایش توانایی آن سلسله اصول برای نگارش. چه ، از زبانی که وجه
نوشتاری نداشته باشد نباید انتظار داشت پویا و زایا باقی بماند و از صاحبان آن نیز نمی توان توقعی در حفظ و گسترش آن داشت چرا که زبان ضعیف همیشه مغلوب بوده ، چاره ای جز
استحلال در زبانهای قویتر را نداشته و ندارد.
چنین نگرشی نگارنده را بر آن داشت تا در یک اقدام قلم خود را در تحقیق و نگارش درباره الفباء تاتی و قواعد نوشتاری آن به حرکت درآورد. نتیجة تحقیقات اولیه نگارنده در زمینة الفبای
تاتی تنظیم و تمییز تعدادی حروف تحت عنوان حروف الفبای تاتی است.
...
<<<بیشتر مقالات سایت که اعضا به آن دستیابی پیدا می کنند با ذکر منبع می باشند.>>>
توجه: برای دریافت رمز مقالات باید به عضویت دهکده خاله فر درآمده باشید.
